Ik had gisteravond de dubieuze eer om kennis te maken met Pieter Rietman – lijsttrekker van D66 in Stadsdeel West, “adoptant” van de Da Costabuurt en grote fan van Louis Vuitton. Hij woont ook in de Da Costabuurt maar blijft ver van alle zaken die de buurt aangaan. Hij woont op de Nassaukade tegenover de kiosk der kiosken - op de Appeltjesmarkt (in Stadseel Centrum) en die staat al jaren leeg. Maar toch gelooft hij dat kiosken te toekomst zijn. Jammer van de lege winkels – maar koffie en broodjes, bloemen, vis, kranten en kantoorartikelen kan je ook bij een kiosk kopen.

Pieter is misschien "adoptant" van onze buurt maar blijft merkwaardig ver van controverses en zaken die de buurt aangaan. Ik ben bij veel zaken in de Da Costabuurt betrokken maar heb Rietman nooit in actie gezien. In plaats van positieve initiatieven als De Liefde in het Bilderdijkpark toe te juichen, zorgt hij voor “mediation” met een tweetal querulanten.

Niet echt verbazingwekkend omdat hij zich meer als voortrekker in de vaart der gentrificatie profileert dan de “ogen en oren” van de gemeente. Als blijkt dat er breed verzet is tegen plannen om een vastgoed bedrijf uit Alkmaar de buurt vol te plempen met kiosken zegt hij: "Wij van D66 zijn voor de kiosken om meer bedrijvigheid in de buurt te brengen." Alsof de Marqt en Hallen en alle koffiezaken niet genoeg gegentrificeerde bedrijvigheid zijn.

Toen wij onze twijfels hadden over zijn steun voor de kiosken zei hij "15000 mensen hebben op mij gestemd voor meer bedrijvigheid.” Dinsdag was er een bijeenkomst in ‘t Sieraad over de “Gebiedsplan” (ook weer zo een modeterm) voor Oud West en de Baarsjes, om het bestuur dichter bij de mensen te brengen. Geen overbodige luxe gezien de hiaten in het verleden. Maar dankzij Pieter Rietman was dit meer een schoolvoorbeeld van hoe het niet moet.



Ik ben ook “adoptant” in de Da Costabuurt. Van een vuilcontainer. Lijkt me zinvoller.