Friday 27 August 2010

Interculturele communicatie

In 2007 was ik verontwaardigd omdat een Turkse vader op de (christelijke) basisschool van onze kinderen liet weten dat zijn kinderen niet mee zouden doen aan de "juffenverjaardag" - om alle juffen en meesters te danken voor hun werk. Het was "tegen hun godsdienst". Ik schreef: "Als wij onze kinderen willen leren om in vrede te leven met respect voor elkaar, dan moeten wij elkaars feesten en gebruiken, normen en waarden accepteren, begrijpen en delen."

Maar mijn brief heeft meer dan 3 jaar later de verontwaardiging opgeroepen van Mevr Jihad Alariachi* - "Coordinator ABC Interculturele Communicatie van de gemeente Amsterdam". Voor een vollediger versie van dit verhaal zie het stuk van Carel Brendel.

Ze schreef: "Ik verbaas mij dat u het raar vindt dat hij als docent Interculturele Communicatie niet wilt dat zijn kind meedoet aan verjaardagen. U geeft aan dat iemand die zo denkt eigenlijk onmogelijk Interculturele Communicatie kan doceren. Ik denk dat u dan geen idee heeft wat Interculturele Communicatie inhoudt."

Mijn antwoord?

Dag Jidad.
Mooi dat je reageert op mijn brief na zoveel tijd, maar zou reactie bevreemdt me.

Hier in de buurt (Amsterdam West) worden blanke vrouwen door Marokkaanse jongeren voor hoer uitgescholden. Homo’s worden mishandeld. Joden kunnen zich niet vertonen. Moslimvrouwen durven niet naar buiten zonder hoofddoek. Snackbars hier in de buurt durven geen varkensvlees meer te serveren en moeten zich als “halal” afficheren. En nu mogen van jou moslims niet eens met verjaardagen meedoen? Wat zijn onze prioriteiten?

Ik had er misschien bij moeten melden dat de school vooraf als voorwaarden aan alle ouders stelt dat alle kinderen meedoen met alle activiteiten – dus ook met feesten van elkaars godsdiensten (kerst en suikerfeest), met schoolreizen en met andere bezigheden. Maar als je “intercultureel communiceerder” ben, mag je je blijkbaar aan alle regels onttrekken.

Ik begin steeds meer het gevoel te krijgen dat "uitburgeren" belangrijker is dan "inburgeren" in Amsterdam en dat een tolerant land zoals Nederland met steeds meer intolerantie van radicale moslims rekening moet houden. Terwijl een Marokkaan die bij de politie Rotterdam voor Marokko spioneert een taakstraf krijgt, riskeert een Nederlandse vrouw die meeloopt met een demonstratie in Iran de doodstraf en mogen niet-moslims in moslimlanden niet eens eten overdag tijdens ramadan, alcohol drinken of naar de kerk gaan.

Volgens mij is er behoefte aan jouw betrokkenheid en inmenging maar dan wel om moslim allochtonen te laten integreren in plaats van radicaliseren. Maar in jouw taalgebruik schijnt dat nog altijd “assimileren” te heten. Ik kan me nauwelijks voorstellen dat de Gemeente Amsterdam in jou een geschikte "Coördinator ABC Interculturele Communicatie" heeft.

*Jihad mocht trouwens de demonstratie tegen Wilders van Nederland Bekend Kleur niet presenteren omdat ze ook zich uitgesproken had tegen homo's.

Moeten wij trouwens verwachten dat deze interculturele communicator binnenkort gaat eisen dat de creatie mythe net zoveel aandacht krijgt in de biologieles als Darwin en de Evolutie?